Her ilişkinin bir giriş gelişme ve bir şekilde sonuç bölümü vardır.Sonuç illa sona ermek anlamında olmayabilir, çoluk çombalak sahibi olmak da bir sonuç, ilişkinin boyut değiştirmesidir.
Peki bir ilişkinin en güzel evresi hangi kısmıdır? Elbette "One Night Stand" bir ilişkiden bahsetmiyoruz. O ilişkinin tek evresi vardır ve en güzel evresi de odur ki kazasız belasız bir bir yatak bulunup, bir arıza çıkmadan elbiselerin fora edildiği andır.
Benim bahsettiğim daha duygusal ya da uzun soluklu bir ilişki.
İlk elini tuttuğun zaman mıdır? İlk öptüğün? İlk Seviştiğin?
Bana göre en güzel ve en uzun sürmesini istediğim bölüm ilk elektriklenme anıdır. Herşey muallaktır, bir ışık alırsın ama çok da emin olamazsın. Ufak ipuçları ararsın, yakalarsan mutlu olursun, tersinde için burkulur. Biraz kişiselleşmeye başladıkça heyecan da artar. Hatta mesajlaşma, yazışmalar başlayınca bu heyecan tavan yapar. Her kelimede bir kişisellik bir işaret ararsın. Bazen olmayan işaretten havaya girip bazen gerçek işareti kaçırırsın.
Gözünü telefondan alamazsın, cevabından korktuğun soruları sormaya çekinirsin, cevaplamaktan kokrtuğun sorular sorulmasın istersin.
Kıllanma evresi de bu evredir. başkalarına da aynı mı davranıyor? ben farklımıyım? sorgulaması başlar. Farklı olduğuna inanmaya başladığında içindeki alev de artar. iyiden iyiye kişiselleşme başlayınca bu alev hiç sönmeyen bir şömine gibi içini ısıtır.
İşte en güzel en doyumsuz evre burasıdır ki birçoğumuz sabırsız olduğumuz için bu evrenin keyfini süremeden, kıymetini bilemeden , bir an evvel sonuca gitmek için tüketir yaşanması gerektiği kadar yaşamayız bu canımm süreci.
Aslında düşününce çok da sık karşılaştığımız bir durum değildir. Bulunca doya doya , olması gerektiği kadar yaşamak lazım.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder