Benim Blogum Vardı Di mi?

Yazmayı seviyorum. Dertleşmek için, küfretmek için, birileri ile taşak geçmek için, aşk ilanı için, artık sevmiyorum itirafı için kısaca herşey için.

Ama ben biraz eski usul yazmayı seviyorum. Çeşit çeşit defterler alıp, onları daha sonra unutacağım şekilde sınıflandırıp, hangi deftere hangi konuda ne yazdığımı bulamayacak şekilde yazmayı seviyorum.Kalemin kağıt üzerindeki hışırtısını da seviyorum, kendimin bile okumakta zorlandığı el yazımı daha sonra görmeyi de.

Teknoloji karşıtı olmadığım gibi tam bir elektronik manyağı da sayılırım. bu gelenekçi tutumum sadece yazma konusunda. Belki yazdıklarımın kağıt üzerinde kalması bir anlamda mahremiyetini koruyor olmasıdır. Neblim işte şimdiye kadar öyleydi.

Uzun süre önce bir arkadaşım " Neden bir blog açmıyosun? " demişti ve o akşam o gazla ve biraz da alkolün verdiği hassasiyetle bu bloğu oluşturmuştum. Sonra ayılınca da açtığımı unutmuştum. Alışmadık götte don durmaz misali ben kağıt kaleme devam ettim durdum.

Yine aynı arkadaşım yine içerken "Ne oldu lan blog?" diye sorunca hatırladım bu sayfayı. Bundan böyle de kullanmaya karar verdim. Aklıma geldikçe buraya da birşeyler karalayacağım. Defterelerimde olduğu kadar samimi ve dürüst olabilecekmiyim bunu zaman gösterecek. Ama en azından daha kolay ulaşılabilir ve güvenli bir arşiv olacağı kesin. Eğer becerebilirsem defterlerimden de aktarmalar yapacağım. O günün koşullarındaki ruh halimin bugün ne kadar komik geleceğini de bile bile..

Dilerim birkaç sene sonra Aa benim blogum vardı Vol 2 yi yazıyor olmam.

Böyleyken böyle işte...